FAQ

DB Energy wdraża efektywność energetyczną i dekarbonizację przemyśle w sposób opłacalny dla przedsiębiorstw. Zajmujemy się całym procesem od audytu i analizy, przez studium wykonalności, po finansowanie i realizację inwestycji. Pracujemy przede wszystkim ze średnimi i dużymi firmami przemysłowymi, szczególnie tymi energochłonnymi.

W szeregach DB Energy łączymy wiele kompetencji, dzięki którym rozwiązujemy nawet najbardziej skomplikowane problemy naszych Klientów. Od wiedzy dotyczącej audytów i pomiarów, przez doświadczenie w kierowaniu inwestycjami, aż po kompetencje finansowe, prawne i środowiskowe. Niezależnie, czy chcesz obniżyć swoje rachunki za energię, potrzebujesz wsparcia w skomplikowanych rozwiązaniach technicznych, czy osiągnąć cele ESG - jesteśmy tu, aby wesprzeć Cię w całym procesie.

W pierwszej kolejności chcemy poznać cele i wyzwania, przed którym stoi przedsiębiorstwo. Następnie chcemy przyjrzeć się źródłom energii elektrycznej, ciepła i chłodu, budynkom i energetycznym sieciom przesyłowym; urządzeniom i instalacjom elektrycznym oraz procesowi technologicznemu pod względem sposobu pracy urządzeń, zasilania i możliwych odzysków energii.

Na potrzeby realizacji przedsięwzięć efektywności energetycznej poprosimy o dane dotyczące zużycia energii elektrycznej, ciepła, chłodu i innych mediów. W zależności od wykonywanej usługi możemy poprosić o różne dane – na przykład bilans energetyczny, wyliczenie śladu węglowego, dotychczasowe audyty itp. Zawsze podczas ofertowania konkretnej usługi informujemy o dokumentach, z których będzie korzystał zespół techniczny podczas analiz.

Rozumiemy tajność technologii. Równie rygorystycznie podchodzimy do danych, które nam przekazujecie w trakcie współpracy. Jednym z pierwszych dokumentów jakie podpiszemy będzie umowa o zachowaniu poufności.

Tak. Abyśmy mogli zrealizować prace związane z audytem czy inwestycją w zakresie efektywności energetycznej powinniśmy dobrze poznać proces technologiczny wykorzystywany na produkcji. A także wszelkie instalacje, urządzenia i źródła zasilające w energię elektryczną, ciepło i chłód.

W zależności od wykonywanej usługi są to koszty szacowane, które wyliczamy na podstawie danych historycznych naszych inwestycji oraz danych rynkowych i wycen podwykonawców. W przypadku studium wykonalności bazujemy na projektach i wyliczeniach, które zawierają rzeczywiste i aktualne koszty wszystkich maszyn, instalacji czy elementów.

Certyfikat ISO 50001 promuje efektywne zarządzanie energią. O normie ISO 50001 napisaliśmy artykuł w naszej bazie wiedzy, gdzie przeczytasz więcej na ten temat: https://www.dbenergy.pl/baza-wiedzy/norma-iso-50001-firmy-system-zarzadzania-energia

Audyt to pierwszy krok do opłacalnego przedsięwzięcia, a my specjalizujemy się w prowadzeniu projektów od A do Z – od audytu przez projektowanie, realizację, finansowanie i monitoring inwestycji. Zawsze staramy się wskazać Klientowi ścieżkę dalszych działań, tak aby audyt nie był tylko dokumentem do szuflady, ale stał się realnym drogowskazem i check-listą do osiągnięcia celów firmy. Jeśli w Twoim zakładzie znajdziemy opłacalne działania o wysokim potencjale oszczędności energii, a Ty będziesz rozważać dalszą współpracę z nami, to tak - zaproponujemy Ci ofertę na dalsze działania.

CBAM (Carbon Border Adjustment Mechanism) to mechanizm dostosowania cen węgla na granicach, który ma na celu zrekompensowanie różnic w kosztach emisji dwutlenku węgla między krajami o różnych standardach ochrony środowiska. Wprowadzenie CBAM pozwala na nałożenie opłat na importowane produkty z krajów, które nie mają podobnych regulacji dotyczących emisji CO₂, co ma na celu zapobieżenie tzw. "wyciekowi węgla" (czyli przenoszeniu produkcji do krajów z łagodniejszymi regulacjami).

EU ETS (European Union Emissions Trading System) to system handlu emisjami dwutlenku węgla w Unii Europejskiej. Umożliwia on firmom i krajom handlowanie uprawnieniami do emisji CO₂, co ma na celu ograniczenie emisji gazów cieplarnianych w sposób efektywny kosztowo. System działa na zasadzie „cap and trade”, czyli ustalania maksymalnego limitu emisji (cap) i pozwalania uczestnikom handlować niewykorzystanymi uprawnieniami (trade).

Fit for 55 to pakiet regulacji w Unii Europejskiej, mający na celu zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych o 55% do 2030 roku w porównaniu do poziomów z 1990 roku. Pakiet ten obejmuje różnorodne działania w zakresie energii, transportu, przemysłu i rolnictwa, a także wzmocnienie systemu handlu emisjami (EU ETS) i promowanie odnawialnych źródeł energii. Fit for 55 jest częścią Europejskiego Zielonego Ładu, którego celem jest osiągnięcie neutralności klimatycznej do 2050 roku.

CBAM to inaczej mechanizm dostosowywania cen na granicach z uwzględnieniem emisji CO₂. CBAM (z ang. Carbon Border Adjustment Mechanism) jest powiązany z systemem EU ETS, który wprowadza w Unii Europejskiej opłaty za emisje wyprodukowane przez firmy ponad przewidziany pułap. Natomiast opłaty nałożone przez CBAM dotyczą firm spoza UE, których produkty są importowane na rynek europejski. System ma równoważyć konkurencyjność na rynku globalnym i obejmuje przede wszystkim sektory, w których produkcja cechuje się wysokimi emisjami, między innymi cement, stal, aliminium czy żelazo. W ramach CBAM należy raportować wysokość emisji powstałych w trakcie produkcji importowanego towaru.

Dużym odbiorcą energii w Polsce, zgodnie z ustawą o efektywności energetycznej, jest podmiot zużywający rocznie co najmniej 500 toe (ton oleju ekwiwalentnego) energii. Odpowiada to około 5,8 GWh energii elektrycznej lub ciepła. Status dużego odbiorcy wiąże się z określonymi obowiązkami, takimi jak przeprowadzanie regularnych audytów energetycznych lub wdrożenie systemów zarządzania energią zgodnych z normą ISO 50001. Dzięki temu można lepiej zarządzać zużyciem i realizować cele związane z oszczędnością energii.

Opłata mocowa to opłata doliczana do rachunków za energię elektryczną, mająca na celu zapewnienie stabilności systemu energetycznego w Polsce. Została wprowadzona, aby finansować rezerwę mocy, czyli gotowość elektrowni do dostarczania energii w momentach szczytowego zapotrzebowania.

Przemysł 4.0, z języka angielskiego Industry 4.0 to koncepcja nowoczesnej produkcji, która integruje zaawansowane technologie cyfrowe, automatyzację i analizę danych w procesach przemysłowych. Obejmuje takie rozwiązania jak Internet Rzeczy (IoT), sztuczną inteligencję, robotykę, Big Data czy technologie chmurowe. Celem Przemysłu 4.0 jest zwiększenie efektywności, elastyczności i personalizacji produkcji, przy jednoczesnym obniżeniu kosztów i ograniczeniu wpływu na środowisko.

Przemysł 5.0, czyli Industry 5.0, to koncepcja rozwoju przemysłu, która skupia się na współpracy między ludźmi a technologiami, zwłaszcza robotami i sztuczną inteligencją. Łączy zaawansowane technologie z kreatywnością i umiejętnościami człowieka, dążąc do bardziej zrównoważonej i zorientowanej na człowieka gospodarki.

PSPEE, czyli Przedsięwzięcia Służące Poprawie Efektywności Energetycznej, to działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii w przedsiębiorstwach oraz poprawę ich efektywności energetycznej. Mogą obejmować różne inicjatywy, takie jak modernizacja urządzeń, optymalizacja procesów technologicznych, czy wykorzystanie odnawialnych źródeł energii. PSPEE są często realizowane w ramach audytów energetycznych i mogą przyczyniać się do osiągania celów związanych z redukcją emisji i oszczędnością kosztów operacyjnych.

RDF (Refuse Derived Fuel) to paliwo alternatywne wytwarzane z odpadów, które nie nadają się do recyklingu, ale mają wysoką wartość energetyczną. Powstaje z materiałów takich jak tworzywa sztuczne, papier czy tekstylia, które są rozdrabniane, suszone i przetwarzane w formę umożliwiającą ich spalanie.

SMR (Small Modular Reactor) to mały reaktor modułowy, czyli nowoczesny rodzaj reaktora jądrowego, który charakteryzuje się kompaktową konstrukcją i modułowością. SMR-y są projektowane jako jednostki o niższej mocy w porównaniu do tradycyjnych elektrowni jądrowych, co pozwala na ich elastyczne dostosowanie do lokalnych potrzeb energetycznych.

Małe reaktory modułowe (SMR) działają na zasadzie reakcji jądrowych, podobnie jak tradycyjne elektrownie jądrowe, ale w znacznie mniejszej skali. Reaktor jądrowy generuje ciepło poprzez rozszczepienie jąder atomów, najczęściej uranu. To ciepło jest wykorzystywane do podgrzewania wody, która następnie przekształca się w parę wodną, napędzając turbinę elektryczną i generując energię elektryczną.

Tak, małe modułowe reaktory (SMR) są uznawane za zeroemisyjne źródła energii. Podobnie jak inne elektrownie jądrowe, SMR generują energię elektryczną bez emisji dwutlenku węgla (CO₂) podczas samego procesu produkcji energii. Oznacza to, że ich działanie nie przyczynia się bezpośrednio do zmian klimatycznych związanych z emisjami gazów cieplarnianych. Jednakże, jak w przypadku każdej technologii jądrowej, cała produkcja, budowa i eksploatacja SMR wiąże się z pewnymi emisjami związanymi z innymi procesami, takimi jak wydobycie surowców, budowa infrastruktury czy utylizacja odpadów radioaktywnych. Mimo to, w kontekście produkcji energii, SMR są klasyfikowane jako technologie o niskiej emisji.

Taryfa dynamiczna to model rozliczania za energię elektryczną, w którym ceny zmieniają się w zależności od aktualnej sytuacji na rynku energii. W przeciwieństwie do tradycyjnych taryf, opartych na stałych stawkach, w taryfie dynamicznej ceny są ustalane w czasie rzeczywistym lub z wyprzedzeniem, odzwierciedlając zmiany w popycie i podaży.

Wizja lokalna to wizyta zespołu inżynierskiego DB Energy w zakładzie Klienta. Jej celem jest zapoznanie się z procesem produkcyjnym, instalacjami i wykorzystywanymi urządzeniami, co pozwala na wstępne określenie potencjału poprawy efektywności energetycznej w danym obiekcie.

Zazwyczaj wizja lokalna składa się z dwóch lub opcjonalnie trzech etapów. Pierwszym z nich jest spotkanie otwierające wizję - rozmowa zespołu inżynierskiego DB Energy z członkami zespołu technicznego po stronie Klienta. Podczas spotkania prowadzimy rozmowy na temat zakładu i zużywanych mediów, a także o planach i strategii zakładu na przyszłość - na przykład czy planowana jest rozbudowa lub modernizacje infrastruktury. Druga część wizji lokalnej to przejście po zakładzie Klienta i zapoznanie się z procesem produkcyjnym od jego początku do końca. Trzecia część to spotkanie zamykające, podczas którego są omawiane zauważone działania i wstępne plany do dalszej analizy w audycie.

Spotkanie otwierające i zamykające wizję lokalną to pomocna część wizji. Spotkanie zwykle odbywa się poza pomieszczeniami produkcyjnymi i pozwala na niezakłóconą rozmowę i wstępne poznanie obiektu Klienta. Dzięki temu obie strony mogą doprecyzować ewentualne wątpliwości oraz zaplanować, które elementy zakładu będą konieczne do sprawdzenia. Spotkanie zamykające to nic innego jak krótkie podsumowanie wizji lokalnej, co również jest pomocne zarówno dla inżynierów DB Energy jak i zespołu Klienta.

W trakcie prowadzonych przez DB Energy wizji lokalnych zazwyczaj w spotkaniu po stronie Klienta bierze udział zespół techniczny – to znaczy wyznaczone osoby np. z działu utrzymania ruchu, osoby zajmujące się zużyciem mediów, procesem lub efektywnością energetyczną.

ISO 50001 to międzynarodowa norma zarządzania energią. Wdrożenie ISO 50001 pozwala firmom identyfikować obszary wymagające poprawy, ustalać cele energetyczne i wprowadzać działania służące ich realizacji. Certyfikacja według tej normy jest także dowodem zaangażowania firmy w zrównoważony rozwój i zgodność z wymaganiami prawnymi dotyczącymi efektywności energetycznej.

Zielony wodór to wodór produkowany przy użyciu energii ze źródeł odnawialnych, takich jak energia słoneczna, wiatrowa czy wodna, w procesie elektrolizy wody. W przeciwieństwie do wodoru wytwarzanego z paliw kopalnych (tzw. "szary wodór"), zielony wodór nie wiąże się z emisjami dwutlenku węgla, co sprawia, że jest bardziej przyjazny dla środowiska.

Zielona energia to energia wytwarzana z odnawialnych źródeł, które mają minimalny wpływ na środowisko i są odnawialne w krótkim okresie czasu. Do takich źródeł zalicza się energię słoneczną, wiatrową, wodną, geotermalną i biomasy.

Świadectwa pochodzenia energii to dokumenty potwierdzające, że określona ilość energii elektrycznej została wyprodukowana z odnawialnych źródeł energii (OZE) lub w sposób spełniający określone normy ekologiczne. Są one wykorzystywane w Polsce i innych krajach Unii Europejskiej jako narzędzie do promowania energii odnawialnej. Posiadacze świadectw pochodzenia mogą je sprzedać innym podmiotom, które zobowiązane są do osiągania określonych celów w zakresie wykorzystania energii odnawialnej, np. przez przedsiębiorstwa zobowiązane do wykupu takich świadectw w ramach regulacji krajowych.

Paliwa kopalne to naturalne surowce energetyczne, które powstały z rozkładu roślin i zwierząt przez miliony lat. Należą do nich węgiel, ropa naftowa i gaz ziemny. Są one głównymi źródłami energii na świecie, ale ich spalanie przyczynia się do emisji gazów cieplarnianych, co ma negatywny wpływ na środowisko i zmiany klimatyczne.

Net zero, czyli zero emisji netto, to stan, w którym całkowite emisje gazów cieplarnianych emitowane przez działalność człowieka są równoważone przez działania mające na celu ich usunięcie z atmosfery, takie jak np. inwestycje w technologie redukcji emisji. Osiągnięcie net zero oznacza, że organizacja, państwo czy firma nie przyczynia się do dalszego wzrostu globalnego ocieplenia, mimo że może nadal emitować pewne ilości gazów cieplarnianych.

RED (Renewable Energy Directive) to unijna dyrektywa dotycząca promowania energii ze źródeł odnawialnych. Określa cele udziału OZE w miksie energetycznym państw członkowskich oraz mechanizmy wsparcia dla rozwoju zielonej energii. Obecnie obowiązuje wersja RED III, która zaostrza wymagania dotyczące udziału OZE w sektorach takich jak przemysł, transport i ciepłownictwo.

Źródła niskoemisyjne to te, które generują minimalną ilość gazów cieplarnianych w porównaniu do tradycyjnych paliw kopalnych. Należą do nich przede wszystkim: Energia odnawialna – jak energia słoneczna, wiatrowa, wodna, geotermalna i biomasa, które nie emitują CO₂ w trakcie produkcji energii. Energia jądrowa – choć nie jest odnawialna, produkcja energii w reaktorach jądrowych nie wiąże się z emisjami gazów cieplarnianych, co czyni ją niskoemisyjną. Gaz ziemny – choć nadal jest paliwem kopalnym, emituje mniej CO₂ niż węgiel czy ropa naftowa, dlatego jest uważany za paliwo przejściowe w dążeniu do pełnej dekarbonizacji.

Audyt Walk Through łączy analizę danych udostępnionych przez Klienta z wizją lokalną w zakładzie i identyfikuje obszary, w których jest możliwe zmniejszenie zużycia energii i redukcja emisji. Audyt WTA obejmuje przegląd infrastruktury energetycznej w obiektach oraz ustne konsultacje z zespołem technicznym Klienta. Zakres audytu to: bilans energetyczny zakładu, wizja lokalna w zakładzie Klienta, analiza źródeł energii elektrycznej, ciepła i chłodu, analiza procesów technologicznych, analiza elektroenergetyki, analiza elektroenergetyczna budynków i sieci (energia elektryczna). Dodatkowo, jeśli występują: analiza instalacji sprężonego powietrza, instalacji odpylania, chłodzenia w procesie technologicznym oraz instalacji oświetleniowej. Po audycie przygotowujemy raport, w którym zawieramy przede wszystkim obszary, mogące przyczynić się do zmniejszenia zużycia energii i emisji. Opisujemy w raporcie wytyczne określające szacowaną złożoność i ryzyko danego projektu, a następnie klasyfikujemy propozycje w taki sposób, aby ułatwić Inwestorowi podjęcie decyzji o wyborze projektów do dalszej analizy.

Tak. Audyt Walk Through obejmuje wizję lokalną w zakładzie Klienta. To oznacza, że nasi inżynierowie odwiedzą obiekt i zapoznają się z instalacjami, zakładem i specyfiką produkcji.

Do przeprowadzenia audytu Walk Through są potrzebne dane o zużyciu mediów oraz o procesie produkcyjnym. Pomocne są także dane określające, w którym etapie procesu są zużywane poszczególne media. Zazwyczaj podczas wizji w ramach audytu Walk Through zespół inżynierski DB Energy określa dalsze potrzebne do analizy dane, a Klient może dostarczyć je samodzielnie lub zlecić nam ich wykonanie.

Nie. W ramach audytu Walk Through działamy na bazie istniejących danych udostępnionych przez Klienta oraz na wizji lokalnej (z oględzinami obiektu na miejscu i ustnymi konsultacjami z zespołem technicznym Klienta). Pomiary oczywiście prowadzimy i możemy je wykonać zarówno w ramach audytu (rozszerzając go o dodatkowe elementy oferty) jak i po audycie w celu doprecyzowania wniosków. Zazwyczaj zalecamy pomiary: parametrów jakościowych sieci elektroenergetycznej, termowizyjne, nieinwazyjne pomiary przepływu cieczy i powietrza, instalacji wentylacyjnej i chłodniczej, sprawności pomp, wentylatorów i sprężarek, sprawności urządzeń grzewczych itp.

Aby dobrze oszacować oszczędności energetyczne i finansowe, możemy zrealizować w audytowanym obiekcie dodatkowe pomiary, wskazane w zaleceniach w raporcie z Audytu WTA. Dzięki temu wskaźniki ekonomiczne będą określone bardziej szczegółowo. Następnie nasi inżynierowie wykonają studium wykonalności, które pozwoli na dokładny dobór technologii, parametrów urządzeń oraz integrację z istniejącą infrastrukturą zakładu. Później pozostaje już tylko realizacja inwestycji – zarządzamy projektami jako Generalny Wykonawca i nadzorujemy prace sprawdzonych podwykonawców. Dzięki temu cała realizacja przebiega sprawnie i bez zakłóceń. Możemy również sfinansować Twoją inwestycję w ramach modelu ESCO, pozyskać dla Ciebie białe certyfikaty i monitorować inwestycję po jej zakończeniu.

Zazwyczaj czas opracowania przez DB Energy audytu Walk Through to 1-2 tygodnie liczone od dostarczenia przez Klienta niezbędnych danych do analizy.

Raport z audytu efektywności energetycznej jest wysyłany do Klienta w formie dokumentu w formacie PDF. Po przeprowadzeniu audytu Walk Through, przedsiębiorstwo otrzymuje raport z wynikami analizy. Raport ten zawiera identyfikację miejsc o podwyższonym zużyciu energii, propozycje działań optymalizacyjnych oraz rekomendacje dotyczące dalszych kroków.

Tak. Są to koszty szacowane na bazie typowych okresów zwrotu poszczególnych działań i modernizacji, które wyliczamy na podstawie danych historycznych naszych inwestycji oraz danych rynkowych. Takie ujęcie pozwala oszacować średni czas i koszty przedsięwzięcia, ale ostateczna kwota zależy od wielu czynników.

W zależności od zastosowanej technologii, uzyskanych oszczędności i specyfiki przedsięwzięcia, można pozyskać wsparcie finansowe z różnych źródeł takich jak projekty unijne (FENG, FEnIKS), dotacje i programy państwowe (KPO, dotacje NFOŚiGW), kredyty ekologiczne, białe certyfikaty czy premie kogeneracyjne. Wybór odpowiedniego rozwiązania zależy od specyfiki projektu, spełnienia restrykcyjnych warunków i harmonogramów w przypadku konkursów unijnych, a nawet preferencji przedsiębiorstwa, które może, ale nie musi skorzystać z poszczególnych źródeł wsparcia.

To zależy. Oczywiście realizacja działań wskazanych w Walk Through w celu dekarbonizacji ma sens i realnie zmniejsza emisje. Należy jednak pamiętać, że Audyt WTA to nie strategia zeroemisyjna. W przypadku strategii zeroemisyjnej, zarówno zakres analizy jak i sam raport mają o wiele szerszy zakres i obejmują więcej czynników, które należy wziąć pod uwagę. Stworzenie roadmapy, którą da się realnie wykorzystać krok po kroku w realizacji kolejnych przedsięwzięć, musi bazować na wielowymiarowej analizie, którą gwarantuje tylko strategia zeroemisyjna.

Audyt Walk Through pozwala oszacować poziom redukcji emisji, ale to wyliczenie bazuje na danych przedstawionych przez Klienta oraz uśrednionych wskaźnikach. W każdym roku jest wyznaczany krajowy wskaźnik emisyjności. Dzięki niemu można oszacować, ile emisji trafiło do atmosfery podczas wytwarzania energii z różnych źródeł w Krajowym Systemie Elektroenergetycznym. Jeśli w produkcji całej energii brał udział głównie węgiel, wskaźnik emisyjności będzie wyższy niż kiedy tę energię produkowano głównie z OZE. Zliczając wyprodukowane emisje w audycie Walk Through, mnożymy szacowane zużycie energii przez krajowy wskaźnik emisyjności.

Zgodnie z ustawą o efektywności energetycznej (Dz.U. z 2016 r. poz. 831 tj. Dz.U. z 2021 r. poz. 468) do przeprowadzenia audytu energetycznego są zobowiązane wszystkie duże przedsiębiorstwa w Polsce, czyli takie, które: w ostatnich 2 latach zatrudniały średniorocznie co najmniej 250 pracowników lub osiągnęły roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych przekraczający równowartości w złotych kwoty 50 mln euro, a suma aktywów bilansu na koniec jednego z tych lat przekroczyła równowartość w złotych kwoty 43 mln euro. Od 2026 roku obowiązek ten zostanie rozszerzony na mniejsze firmy zużywające od 10 TJ (około 2 778 MWh) energii rocznie.

Dyrektywa EED (Energy Efficiency Directive) to akt prawny Unii Europejskiej, który ma na celu poprawę efektywności energetycznej w państwach członkowskich. Została wprowadzona, aby zmniejszyć zużycie energii, poprawić konkurencyjność gospodarek oraz przyczynić się do realizacji celów klimatycznych Unii. Dyrektywa EED nakłada na kraje członkowskie obowiązki, takie jak ustalanie krajowych celów oszczędności energii, wdrażanie programów efektywności energetycznej, promowanie audytów energetycznych oraz stosowanie standardów energooszczędności w budownictwie i przemyśle. Celem jest osiągnięcie oszczędności energii na poziomie 32,5% do 2030 roku.

Po wykonaniu audytu energetycznego, przedsiębiorca ma obowiązek zawiadomić Prezesa URE w przeciągu 30 dni od dnia przeprowadzenia audytu, maksymalnie do 31 grudnia roku spełnienia obowiązku audytowego. W przypadku realizowanych przez nas audytów, to DB Energy tworzy i wysyła zawiadomienie do URE.

Zazwyczaj czas opracowania przez DB Energy audytu energetycznego przedsiębiorstwa to 2-3 tygodnie liczone od dostarczenia przez Klienta niezbędnych danych do analizy.

Raport z audytu energetycznego jest wysyłany do Klienta w formie dokumentu w formacie PDF. Oto, co znajdziesz w opracowaniu: wprowadzenie do audytu, metodyki, bilans energetyczny zakładu, audyt źródeł energii elektrycznej, ciepła i chłodu (opis stanu obecnego i aktualizacja potencjału poprawy efektywności w świetle zrealizowanych PSPEE - Przedsięwzięć Służących Poprawie Efektywności Energetycznej), audyt energetyczny budynków i sieci przesyłowych pod kątem ciepła i chłodu (opis stanu obecnego i aktualizacja potencjału poprawy efektywności w świetle zrealizowanych PSPEE), audyt energetyczny budynków i sieci przesyłowych pod kątem energii elektrycznej (opis stanu obecnego i aktualizacja potencjału poprawy efektywności w świetle zrealizowanych PSPEE), audyt procesów technologicznych (opis stanu obecnego i aktualizacja potencjału poprawy efektywności w świetle zrealizowanych PSPEE), audyt energetyczny transportu (flota), podsumowanie wniosków z audytu wraz z rekomendacjami realizacji PSPEE. Gdy Klient zapozna się z raportem, odbywamy konsultację, podczas której omawiany jest raport i najważniejsze wnioski oraz kolejne kroki. W spotkaniu uczestniczą osoby z zespołu DB Energy, które brały udział w audycie i tworzeniu raportu, a po stronie Klienta najczęściej jest to kadra zarządzająca i zespół techniczny.

To zależy. Wykonanie pomiarów nie jest obowiązkowe w świetle ustawy o efektywności energetycznej, która reguluje zasady przeprowadzania audytu energetycznego. Podstawowa wersja audytu obejmuje analizę zakładu, którą przeprowadza się na podstawie poprzednich audytów, dostarczonych przez Klienta danych oraz wizji lokalnej w audytowanych obiektach. Pomiary oczywiście prowadzimy i możemy je wykonać zarówno w ramach audytu (rozszerzając go o dodatkowe elementy oferty) jak i po audycie w celu doprecyzowania wniosków. Zazwyczaj zalecamy pomiary: parametrów jakościowych sieci elektroenergetycznej, termowizyjne, nieinwazyjne pomiary przepływu cieczy i powietrza, instalacji wentylacyjnej i chłodniczej, sprawności pomp, wentylatorów i sprężarek, sprawności urządzeń grzewczych itp.

W analizie w ramach audytu energetycznego zwykle zawierają się: audyt źródeł energii elektrycznej, ciepła i chłodu, audyt energetyczny budynków i sieci przesyłowych (ciepło/chłód), audyt elektroenergetyczny budynków i sieci (energia elektryczna), audyt procesów technologicznych, audyt energetyczny transportu (flota). Zespół techniczny DB Energy analizuje wszystkie te elementy, oczywiście jeśli dany zakład je posiada. Zgodnie z przepisami, audyt energetyczny musi obejmować przegląd i analizę zużycia energii w budynkach i ich zespołach, w instalacjach technicznych oraz w transporcie, odpowiadających łącznie za nie mniej niż 90% całkowitego zużycia energii przez Klienta. Najważniejsze są źródła energii, media, proces produkcyjny i największe energochłonne urządzenia.

W celu przeprowadzenia pełnego audytu energetycznego zgodnie z Ustawą o efektywności energetycznej audytowana firma powinna dostarczyć audytorowi: bilans zużycia energii – szczegółowe dane o zużyciu energii elektrycznej, ciepła, paliw, chłodu itp., obejmujące co najmniej 90% całkowitego zużycia w budynkach, instalacjach i transporcie, rodzaje i źródła energii – informacje o nośnikach energii, ich pochodzeniu, technologiach produkcji oraz dane historyczne i bieżące zużycia, dokumentację techniczną – rysunki, schematy, projekty budynków i instalacji, wyposażenie techniczne (kotły, pompy, silniki, oświetlenie) oraz szczegółowe informacje o systemach zasilania i obsługi mediów.

Zazwyczaj wizja lokalna składa się z dwóch lub opcjonalnie trzech etapów. Pierwszym z nich jest spotkanie otwierające wizję - rozmowa zespołu inżynierskiego DB Energy z członkami zespołu technicznego po stronie Klienta. Podczas spotkania prowadzimy rozmowy na temat zakładu i zużywanych mediów, a także o planach i strategii zakładu na przyszłość - na przykład czy planowana jest rozbudowa lub modernizacje infrastruktury. Druga część wizji lokalnej to przejście po zakładzie Klienta i zapoznanie się z procesem produkcyjnym od jego początku do końca. Trzecia część to spotkanie zamykające, podczas którego są omawiane zauważone działania i wstępne plany do dalszej analizy w audycie.

W trakcie prowadzonych przez DB Energy wizji lokalnych zazwyczaj w spotkaniu po stronie Klienta bierze udział zespół techniczny – to znaczy wyznaczone osoby np. z działu utrzymania ruchu, osoby zajmujące się zużyciem mediów, procesem lub efektywnością energetyczną.

Białe certyfikaty, inaczej świadectwa efektywności energetycznej, które potwierdzają zrealizowanie działań prowadzących do oszczędności energii. Są wydawane przez uprawnione instytucje dla podmiotów, które wdrożyły projekty zmniejszające zużycie energii, takie jak modernizacja technologii czy poprawa izolacji budynków. Certyfikaty te mogą być przedmiotem obrotu na rynku, stanowiąc dodatkową zachętę finansową do inwestycji w efektywność energetyczną.

Proces pozyskiwania białych certyfikatów zaczyna się od realizacji działań prowadzących do oszczędności energii, takich jak modernizacja urządzeń lub poprawa efektywności energetycznej. Następnie, przedsiębiorca składa wniosek do odpowiedniego organu (np. URE), dołączając dokumentację potwierdzającą osiągnięte oszczędności. Po weryfikacji, organ wydaje białe certyfikaty, które mogą być sprzedane na rynku.

Czas rozpatrzenia wniosku o przyznanie białych certyfikatów zależy od Urzędu Regulacji Energetyki. Ustawowy termin na ocenę wniosku to 45 dni, jednak zgodnie z aktualną praktyką URE, średnio proces wydawania świadectw energetycznych trwa nawet pół roku.

Aktualna wartość białych certyfikatów jest zależna od notowań na Towarowej Giełdzie Energii. Sesje mają miejsce we wtorki i czwartki. Sprawdź aktualne notowania: Notowania na TGE

Aktualna cena białych certyfikatów jest zależna od notowań na TGE – Towarowej Giełdzie Energii. Sprawdź aktualne notowania: Notowania na TGE

Kolejne kroki w celu realizacji inwestycji, za którą chcemy uzyskać białe certyfikaty, można realizować już po złożeniu wniosku. Oznacza to, że po przyjęciu wniosku przez URE można już podpisać umowę z wykonawcą, zakupić urządzenia czy półprodukty i realizować inwestycję.

Raport z audytu efektywności energetycznej jest wysyłany do Klienta w formie dokumentu w formacie PDF. Zgodnie z przepisami, raport z audytu efektywności energetycznej powinien zawierać ocenę stanu technicznego modernizowanych urządzeń, analizę techniczno-ekonomiczną oraz analizę wariantową realizacji prac i wyliczenie oszczędności energii finalnej wyrażonej w toe.

Do przeprowadzenia audytu efektywności energetycznej zazwyczaj są potrzebne dane o zużyciu mediów oraz o procesie produkcyjnym. Zazwyczaj podczas procesu ofertowania pozyskania białych certyfikatów na konkretne działanie, zespół inżynierski DB Energy określa dalsze potrzebne do analizy dane, a Klient może dostarczyć je samodzielnie lub zlecić nam ich wykonanie. Potrzebne dane zależą zatem od analizowanego działania.

Zazwyczaj wizja lokalna składa się z dwóch lub opcjonalnie trzech etapów. Pierwszym z nich jest spotkanie otwierające wizję - rozmowa zespołu inżynierskiego DB Energy z członkami zespołu technicznego po stronie Klienta. Podczas spotkania prowadzimy rozmowy na temat zakładu i zużywanych mediów, a także o planach i strategii zakładu na przyszłość - na przykład czy planowana jest rozbudowa lub modernizacje infrastruktury. Druga część wizji lokalnej to przejście po zakładzie Klienta i zapoznanie się z procesem produkcyjnym od jego początku do końca. Trzecia część to spotkanie zamykające, podczas którego są omawiane zauważone działania i wstępne plany do dalszej analizy w audycie.

W trakcie prowadzonych przez DB Energy wizji lokalnych zazwyczaj w spotkaniu po stronie Klienta bierze udział zespół techniczny – to znaczy wyznaczone osoby np. z działu utrzymania ruchu, osoby zajmujące się zużyciem mediów, procesem lub efektywnością energetyczną.

Minimalna wartość świadectw efektywności energetycznej, o którą można wnioskować to 10 toe, czyli co najmniej 116,3 MWh zaoszczędzonej energii finalnej.

Toe to tona oleju ekwiwalentnego, jednostka wartości białych certyfikatów. 1 toe wynosi 41,868 GJ, czyli 11,63 MWh. Toe stanowi miarę, wyrażoną jako równowartość energii, którą można zaoszczędzić w postaci oleju ekwiwalentnego.

W przypadku wnioskowania o białe certyfikaty o wartości ponad 100 toe, audyt powykonawczy jest obowiązkowy w celu weryfikacji uzyskanych oszczędności. Czasem jednak URE może poprosić o wykonanie takiego audytu również dla działań o mniejszej oszczędności energii. Taka praktyka może mieć miejsce, kiedy wysokość oszczędności uległa zmianie lub gdy osoba weryfikująca wniosek ma wątpliwości dotyczące informacji w nim zawartych.

Jeśli Twoja firma wnioskowała o białe certyfikaty dla jakiegoś przedsięwzięcia, a finalnie udało się zaoszczędzić więcej energii niż było założone na początku, możesz złożyć korektę wniosku. Musisz wykonać ponownie audyt efektywności energetycznej i dołączyć go do korekty, a po pozytywnym rozpatrzeniu otrzymasz należne białe certyfikaty.

Scope lub inaczej zakres 1, 2 i 3 to kategorie emisji gazów cieplarnianych, które pomagają firmom zrozumieć i klasyfikować swoje emisje w ramach raportowania zgodnie z międzynarodowymi standardami, takimi jak Protokół GHG (Greenhouse Gas Protocol). Raportowanie emisji w podziale na te trzy zakresy pozwala firmom na pełniejsze zrozumienie, skąd pochodzą ich emisje, a także na podejmowanie działań w celu ich redukcji w różnych częściach działalności.

Scope 1, czyli emisje bezpośrednie, to emisje, które powstają bezpośrednio w wyniku działalności firmy. Należą do nich emisje pochodzące z procesów spalania paliw w kotłach, piecach, pojazdach firmowych, a także emisje z procesów przemysłowych (np. chemicznych, produkcyjnych).

Scope 2, czyli emisje pośrednie związane z energią, to emisje związane z produkcją energii, którą firma kupuje i wykorzystuje w swojej działalności, takie jak emisje z elektrowni, które dostarczają energię elektryczną lub ciepło. Chociaż emisje nie powstają bezpośrednio w firmie, to są wynikiem jej zapotrzebowania na energię.

Scope 3, czyli emisje pośrednie związane z łańcuchem dostaw, to emisje, które powstają w wyniku działalności związanej z produkcją dóbr i usług, które firma kupuje, a także te związane z jej łańcuchem dostaw, transportem, użytkowaniem produktów przez klientów oraz ich końcową utylizacją. Emisje te są najbardziej rozbudowaną i trudną do zmierzenia kategorią, ponieważ obejmują szeroki zakres działań i procesów związanych z funkcjonowaniem firmy.

Ślad węglowy (ang. carbon footprint) to miara całkowitej ilości gazów cieplarnianych, które są emitowane bezpośrednio lub pośrednio w wyniku działalności ludzkiej, takiej jak produkcja, transport, konsumpcja czy działalność przemysłowa. Ślad węglowy wyrażany jest najczęściej w jednostkach masy CO₂ (np. kilogramach lub tonach) na jednostkę produkcji, działalności lub na osobę.

GHG Protocol (Greenhouse Gas Protocol) to międzynarodowy standard służący do mierzenia i raportowania emisji gazów cieplarnianych. Określa zasady klasyfikacji emisji na trzy zakresy: Scope 1, 2 i 3, oraz wytyczne dotyczące obliczania śladu węglowego organizacji.

Emisje upstream to 8 z 15 kategorii emisji wyróżnionych w GHG Protocol. Są to: zakupione towary i usługi, dobra kapitałowe, emisje związane z paliwami i energią, upstream - transport i dystrybucja, odpady powstałe w wyniku działalności, podróże służbowe, dojazdy pracowników do pracy, upstream – wynajęte aktywa.

Emisje downstream to 7 z 15 kategorii emisji wyróżnionych w GHG Protocol. Są to: downstream - transport i dystrybucja produktów, przetwarzanie sprzedanych produktów, użytkowanie sprzedanych produktów, postępowanie ze sprzedanymi produktami po zakończeniu ich użytkowania, downstream – wynajęte aktywa, franczyzy, inwestycje.

Tak. Obliczony ślad węglowy może być użyty do raportowania ESG (Environmental, Social, Governance). Emisje gazów cieplarnianych stanowią istotny element raportów środowiskowych w ramach ESG, pomagając organizacjom ocenić i komunikować ich wpływ na zmiany klimatyczne oraz działania podejmowane w celu zmniejszenia emisji.

Dane do obliczenia śladu węglowego w trzecim zakresie (Scope 3) można pozyskiwać od dostawców, partnerów i usługodawców, prosząc ich o informacje na temat emisji związanych z produkcją surowców, transportem, użytkowaniem produktów czy ich utylizacją. Twój Scope 3 to Scope 1 i 2 Twojego dostawcy, a więc to dostawca powinien obliczyć ten ślad i przekazać go partnerom. Zasady przekazywania takich danych zależą od ustalonych pomiędzy partnerami zasad. Może się to odbywać na zasadzie wymogu podczas zawierania umów handlowych czy wykorzystania platform służących do raportowania w ramach deklaracji ESG.

Tak, o ile firma ma już wykonane raportu śladu węglowego dla zakresów 1 i 2 – obliczenie śladu węglowego wyłącznie w trzecim zakresie raczej nie będzie wymierną informacją bez dwóch pierwszych zakresów.

W scope 3 (zakresie 3) śladu węglowego najważniejsze są kategorie nr. 1, 2, 4, 5 – czyli zakupione towary i usługi, dobra kapitałowe, transport i dystrybucja (upstream) oraz odpady powstałe w wyniku działalności przedsiębiorstwa. Kategorie śladu węglowego, które są mniej znaczące, tzn. zwykle stanowią bardzo mały procent całego śladu węglowego firmy, to na przykład kategorie 6 i 7, czyli podróże służbowe i dojazd pracowników do pracy.

Tak, wykonanie jedynie części upstream śladu węglowego jest wystarczające, a mówiąc dokładniej, upstream jest obecnie jedynym możliwym zakresem do obliczenia. Na ten moment, biorąc pod uwagę zaawansowanie możliwości badań śladu węglowego, nie ma wystarczających danych do precyzyjnego obliczania emisji downstream.

"Od kołyski do bramy" w kontekście śladu węglowego oznacza ocenę emisji gazów cieplarnianych od pozyskania surowców, przez produkcję i transport, aż do momentu dostarczenia produktu do klienta lub zakończenia jego produkcji. Nie obejmuje etapu użytkowania ani utylizacji produktu.

"Od kołyski do grobu" w kontekście śladu węglowego oznacza ocenę emisji gazów cieplarnianych przez cały cykl życia produktu – od pozyskania surowców, przez produkcję, użytkowanie, aż do końcowego etapu, czyli utylizacji lub recyklingu po zakończeniu okresu użytkowania. Obejmuje więc wszystkie etapy cyklu życia produktu.

EPD (Environmental Product Declaration) to środowiskowa deklaracja produktu, która przedstawia jego wpływ na środowisko w całym cyklu życia. Jest oparta na analizie LCA (Life Cycle Assessment) i zawiera informacje o emisjach, zużyciu surowców oraz energii. EPD pomaga firmom i konsumentom podejmować świadome decyzje dotyczące zrównoważonych produktów.

Tak, ślad węglowy produktu jest jednym z kluczowych elementów zawartych w EPD. Deklaracja uwzględnia emisje gazów cieplarnianych w całym cyklu życia produktu, co pozwala na transparentne porównanie jego wpływu na środowisko.

Gazami cieplarnianymi są substancje, które przyczyniają się do efektu cieplarnianego, pochłaniając i emitując promieniowanie podczerwone. Najważniejsze gazy cieplarniane to: dwutlenek węgla (CO₂), metan (CH₄), podtlenek azotu (N₂O), fluorowęglowodory (HFC), perfluorowęglowodory (PFC), sześciofluorek siarki (SF₆). Te gazy zatrzymują ciepło w atmosferze, przyczyniając się do globalnego ocieplenia.

Osiągnięcie zerowego poziomu emisji w firmie jest możliwe, ale jest to proces bardzo złożony i wymagający. Wymaga on zastosowania zaawansowanych technologii redukcji emisji, przejścia na odnawialne źródła energii, zwiększenia efektywności energetycznej oraz wdrożenia kompensacji emisji, np. przez technologie wychwytywania i składowania dwutlenku węgla. Proces ten obejmuje również zmiany w całych łańcuchach dostaw i transformację modeli biznesowych wszystkich kontrahentów.

Gwarancje kupna zielonej energii (ang. Power Purchase Agreements, PPA) to umowy, w których nabywca zobowiązuje się do zakupu energii elektrycznej pochodzącej z odnawialnych źródeł przez określony czas po ustalonej cenie. PPA pomagają inwestorom w projektach OZE (odnawialnych źródeł energii) zapewnić stabilność finansową, a firmom – spełniać cele związane z zieloną energią i dekarbonizacją.

Raport ze strategii zeroemisyjnej przygotowywany przez DB Energy to dokument zawierający kompleksową analizę śladu węglowego przedsiębiorstwa oraz plan działań prowadzących do osiągnięcia neutralności klimatycznej. Na początku raportu przedstawiane jest wyliczenie emisji gazów cieplarnianych w ustalonych zakresach (tzw. Scope 1, 2 i wybrane kategorie Scope 3), zgodnie z uznanymi standardami, np. GHG Protocol. Następnie identyfikowane są możliwe działania redukcyjne – najpierw w obszarze poprawy efektywności energetycznej, później poprzez zmianę lub modernizację źródeł energii (np. wdrożenie odnawialnych źródeł energii, kogeneracji), a na końcu przez zakup zielonej energii lub kompensację emisji, których nie da się uniknąć. W raporcie DB Energy zazwyczaj prezentowane są trzy warianty dojścia do zeroemisyjności - zawierające różne działania i kolejność oraz zakładające różne zmienne. Zazwyczaj są to 3 warianty – realistyczny, alternatywny oraz optymistyczny.

Tak, strategię zeroemisyjną można zrobić samemu, wewnątrz firmy, ale wymaga to specjalistycznej wiedzy.

Roadmapa to strategiczny plan lub harmonogram, który przedstawia etapy realizacji określonego celu, projektu lub inicjatywy. Zawiera kluczowe kamienie milowe, zadania do wykonania, terminy oraz zasoby potrzebne do osiągnięcia zamierzonych rezultatów. Roadmapa jest wykorzystywana do planowania i śledzenia postępów w długoterminowych projektach, takich jak strategia zeroemisyjna.

Czas wykonania pomiarów różni się w zależności od pomiaru – np. 10 minut przy monitorowaniu spalin, a przy założeniu, że dany pomiar będzie polegał na monitorowaniu danego wskaźnika np. przez tydzień, to analogicznie taki pomiar potrwa tydzień.

Do zastosowania odzysku ciepła kwalifikują się temperatury już od 100°C - natomiast im wyższa temperatura, tym większa szansa na opłacalny i efektywny odzysk ciepła.

W DB Energy realizujemy szeroki przekrój pomiarów różnych mediów np. pomiary spalin, cieczy, powietrza, gazu. W przypadku cieczy będą to pomiary przepływomierzem ultradźwiękowym (temperatura i przepływ), w przypadku powietrza możemy zmierzyć temperaturę, skład, ciśnienie, prowadzimy także pomiary kamerą termowizyjną oraz szereg innych. Mamy także wewnętrzny dział badań i rozwoju, który zajmuje się przede wszystkim badaniami w zakresie efektywności energetycznej procesów technologicznych i badaniami w zakresie diagnostyki maszyn i urządzeń.

Strata kominowa to utrata energii, która ma miejsce, gdy gorące gazy spalinowe, wychodzące z systemu grzewczego lub kotła, są wydalane przez komin. Ciepło zawarte w tych gazach mogłoby zostać wykorzystane do zwiększenia efektywności energetycznej, ale zostaje zmarnowane w wyniku ich wypuszczenia na zewnątrz. Strata kominowa zmniejsza ogólną efektywność energetyczną systemów grzewczych.

Strata wylotowa to utrata energii związana z wydostawaniem się gorących gazów spalinowych lub innych mediów przez wylot (np. komin, wentylacja) z systemu grzewczego lub przemysłowego. Podobnie jak strata kominowa, oznacza to marnowanie ciepła, które mogłoby zostać odzyskane lub wykorzystane do dalszego procesu, ale jest tracone w wyniku wypuszczenia na zewnątrz.

Studium wykonalności inwestycji to dokument, który analizuje możliwość zrealizowania danego projektu. Zawiera m.in. ocenę techniczną, finansową i prawną, identyfikację potencjalnych ryzyk, a także analizę opłacalności inwestycji. Obejmuje również szczegóły dotyczące kosztów, potencjalnych źródeł finansowania oraz harmonogramu realizacji projektu.

Przy realizacji inwestycji z zakresu efektywności energetycznej należy uważać na trzy najważniejsze błędy, czyli: brak helicopter view – brak całościowego spojrzenia na potrzeby i problemy w fabryce. Od szczegółowego planu zależy powodzenie całej modernizacji, niewystarczający budżet - warto wybrać finansowanie w modelu ESCO, które pozwala na realizację transformacji energetycznej bez obciążania własnego budżetu, zbyt wielu wykonawców - im więcej firm przy modernizacji, tym większe ryzyko, że każda z nich nałoży własny bufor bezpieczeństwa. Przez to projekt może mieć zaburzony czas trwania i koszty. Warto wybrać jednego Generalnego Wykonawcę, który weźmie to ryzyko na siebie.

Generalne wykonawstwo i finansowanie w modelu ESCO różnią się głównie zakresem usług oraz pochodzeniem środków na inwestycję. Jako Generalny Wykonawca zarządzamy projektem oraz pracą podwykonawców, a za projekt płaci Inwestor, czyli Klient. Model ESCO to forma kontraktu, który pozwala wdrożyć inwestycję bez żadnego wkładu finansowego po stronie Klienta. Polega na tym, że firma ESCO projektuje, wdraża, finansuje oraz zarządza projektami mającymi na celu poprawę efektywności energetycznej i redukcję zużycia energii w przedsiębiorstwach. W zamian, Klient płaci firmie ESCO za uzyskane oszczędności wynikające z wdrożonych działań.

Wśród dofinansowań dla przemysłu dostępne są dotacje z KPO, Fundusze Europejskie dla Nowoczesnej Gospodarki, Fundusze Europejskie na Infrastrukturę, Klimat, Środowisko, NFOŚiGW, WFOŚiGW, białe certyfikaty i wiele więcej. Możliwość skorzystania z konkretnego dofinansowania zależy od planowanego działania.

Premia kogeneracyjna nie wyklucza innych dofinansowań, ale jej przyznanie może wpłynąć na wysokość dostępnych środków z innych programów wsparcia. W zależności od zasad danego programu, w niektórych przypadkach uzyskanie premii kogeneracyjnej może być warunkiem lub wpływać na kwalifikowalność do innych form wsparcia. Warto sprawdzić konkretne regulacje, aby upewnić się, jakie wsparcie jest dostępne w danym przypadku.

Generalne wykonawstwo i finansowanie w modelu ESCO różnią się głównie zakresem usług oraz pochodzeniem środków na inwestycję. Jako Generalny Wykonawca zarządzamy projektem oraz pracą podwykonawców, a za projekt płaci Inwestor, czyli Klient. Model ESCO to forma kontraktu, który pozwala wdrożyć inwestycję bez żadnego wkładu finansowego po stronie Klienta. Polega na tym, że firma ESCO projektuje, wdraża, finansuje oraz zarządza projektami mającymi na celu poprawę efektywności energetycznej i redukcję zużycia energii w przedsiębiorstwach. W zamian, Klient płaci firmie ESCO za uzyskane oszczędności wynikające z wdrożonych działań.

Finansowanie ESCO to model biznesowy, w ramach którego firma ESCO (Energy Saving Company) projektuje, wdraża oraz finansuje projekty mające na celu poprawę efektywności energetycznej i redukcję zużycia energii w firmach i instytucjach. Kluczową cechą tego modelu jest przejęcie przez firmę ESCO części ryzyka związanego z realizacją i wynikami projektu, w tym kosztów inwestycyjnych. W zamian, klient płaci firmie ESCO za oszczędności uzyskane dzięki wprowadzonym rozwiązaniom.

Finansowanie ESCO opiera się na umowie, w której firma ESCO pokrywa koszty zakupu i instalacji sprzętu, modernizacji infrastruktury lub wdrożenia innych działań mających na celu poprawę efektywności energetycznej. Następnie Klient uiszcza ustaloną kwotę lub procentową część oszczędności, które zostały osiągnięte dzięki tym działaniom. Może to przyjąć formę stałej opłaty miesięcznej lub kwartalnej, zależnej od rzeczywistych oszczędności w porównaniu do wcześniejszych kosztów energii, lub opłaty zmiennej, zależnej od skali osiągniętych korzyści finansowych.

Tak, inwestycja w modelu ESCO może być pozabilansowa.

W inwestycji realizowanej w modelu ESCO właścicielem środków trwałych (czyli urządzeń, instalacji itp.) jest firma ESCO, która finansuje i instaluje technologie poprawiające efektywność energetyczną. Klient, czyli użytkownik końcowy, korzysta z zainstalowanych urządzeń, ale nie jest ich właścicielem przez określony czas trwania umowy. Po zakończeniu kontraktu ESCO, środki trwałe zazwyczaj są przekazywane Klientowi i staje się on ich właścicielem.

Po zakończeniu kontraktu ESCO, środkami trwałymi (czyli urządzeniami, instalacjami itp.) mogą zarządzać dwie strony, w zależności od warunków umowy. Zazwyczaj po zakończeniu umowy, środki trwałe stają się własnością klienta, co jest uzgodnione na początku współpracy. W innych przypadkach, urządzenia mogą zostać usunięte przez firmę ESCO lub przekazane klientowi na zasadach określonych w umowie (np. wykup po określonej cenie). Wszystko zależy od szczegółów kontraktu oraz wcześniejszych ustaleń między stronami.

Tak, w wielu przypadkach można łączyć dotacje z finansowaniem ESCO oraz innymi źródłami finansowania. Firmy mogą korzystać z dotacji, które pokrywają część inwestycji, a pozostałą część finansować za pomocą modelu ESCO lub innych źródeł, takich jak kredyty czy pożyczki. Ważne jest jednak, aby upewnić się, że warunki dotacji i finansowania nie są ze sobą sprzeczne, a łączna kwota wsparcia nie przekroczy dozwolonych limitów. Każdy przypadek należy indywidualnie analizować w kontekście obowiązujących regulacji.

DiagSys to system diagnostyki napędów, który bazuje na elektrycznych pomiarach sygnałów, charakterystycznych dla mechanicznych uszkodzeń elementów maszyn wirujących.

APPS to analizator stanu pracy i sprawności maszyn. Służy do diagnostyki napędów i bazuje na elektrycznych pomiarach sygnałów, charakterystycznych dla mechanicznych uszkodzeń elementów maszyn wirujących.

Energia bierna (reaktywna), inaczej moc bierna, to energia, która nie wykonuje pracy użytecznej, ale jest niezbędna do utrzymania pola magnetycznego w urządzeniach elektrycznych, takich jak silniki czy transformatory. Jest to energia, która oscyluje między źródłem a urządzeniem, nie przyczyniając się do wytwarzania mocy użytkowej, ale wpływa na stabilność sieci energetycznej. Nadmiar energii biernej może prowadzić do obniżenia efektywności systemu elektroenergetycznego.

Moc bierna, inaczej energia bierna, to rodzaj mocy elektrycznej, która nie wykonuje pracy użytecznej, ale jest potrzebna do wytworzenia pól magnetycznych w urządzeniach takich jak silniki, transformatory czy dławiki. Występuje w systemach prądu przemiennego i przepływa między źródłem a odbiornikiem, nie powodując zużycia energii, ale obciążając sieć. Jednostką mocy biernej jest var (volt-ampere reactive).

Energia finalna to energia dostarczona do końcowego odbiorcy, który wykorzystuje ją zgodnie ze swoimi potrzebami, np. do ogrzewania, oświetlenia czy napędu maszyn. Obejmuje energię w formie dostarczonej, np. gaz, prąd czy paliwa, bez uwzględnienia strat powstałych na wcześniejszych etapach produkcji i przesyłu. Oszczędności energii finalnej oznaczają zmniejszenie ilości energii zużywanej przez użytkownika końcowego dzięki efektywniejszym technologiom lub zmianom w użytkowaniu.

Interim Energy Efficiency Manager to dedykowany przedsiębiorstwu inżynier DB Energy, który na bieżąco monitoruje pracę maszyn w zakładzie i diagnozuje ewentualne nieprawidłowości.

BMS (Building Management System) w kontekście monitoringu energetycznego to system zarządzania budynkiem, który umożliwia zbieranie i analizowanie danych dotyczących zużycia energii w czasie rzeczywistym. Dzięki integracji z licznikami i czujnikami, BMS pozwala na monitorowanie pracy instalacji, identyfikację obszarów o wysokim zużyciu energii oraz wykrywanie anomalii.

EMS (energy management system) to system zarządzania energią, który zbiera, analizuje i kontroluje zużycie energii w czasie rzeczywistym za pomocą czujników, mierników i inteligentnego oprogramowania. Umożliwia optymalizację produkcji i zużycia energii, integrację OZE i magazynów oraz reagowanie na taryfy i zachowania energetyczne użytkowników.

Kogeneracja to jednoczesne wytwarzanie energii elektrycznej i ciepła w jednym procesie technologicznym, najczęściej w elektrociepłowni. Dzięki wykorzystaniu ciepła odpadowego, które w tradycyjnych elektrowniach jest tracone, kogeneracja pozwala na znacznie wyższą efektywność energetyczną. Systemy kogeneracyjne są stosowane w przemyśle i sektorze komunalnym, przyczyniając się do oszczędności paliw oraz redukcji emisji gazów cieplarnianych.

Kogeneracja zapewnia wiele korzyści, w tym wyższą efektywność energetyczną, ponieważ jednoczesne wytwarzanie ciepła i energii elektrycznej pozwala efektywniej wykorzystać paliwo. Przyczynia się również do oszczędności kosztów, zmniejszając zużycie paliw i wydatki na energię.

Premia kogeneracyjna to forma wsparcia finansowego dla wytwórców energii w wysokosprawnej kogeneracji. Premia stanowi dodatkowy dochód dla producentów energii, obliczany na podstawie ilości wyprodukowanej energii w kogeneracji oraz obowiązujących stawek.

Premię kogeneracyjną mogą otrzymać wytwórcy energii elektrycznej w wysokoefektywnych jednostkach kogeneracyjnych, które spełniają określone kryteria. Dotyczy to zarówno nowych, jak i zmodernizowanych instalacji, pod warunkiem, że osiągają wymaganą efektywność energetyczną oraz spełniają limity emisyjne określone w przepisach. Wnioski o przyznanie premii są składane do odpowiedniego organu regulacyjnego, który ocenia zgodność instalacji z wymaganiami programu wsparcia.

Premia gwarantowana na kogenerację to stała, przewidziana przepisami forma wsparcia finansowego dla wytwórców energii elektrycznej w wysokoefektywnych jednostkach kogeneracyjnych. W 2025 roku gwarantowana premia kogeneracyjna wynosi 133,80zł za każdą 1 MWh wyprodukowanej energii elektrycznej.

Na kogenerację można uzyskać dotacje w ramach różnych programów krajowych i unijnych, które wspierają inwestycje w energooszczędne technologie i odnawialne źródła energii. Przykłady takich dotacji to: premia kogeneracyjna – wsparcie finansowe przyznawane na inwestycje w instalacje kogeneracyjne, które produkują energię elektryczną i cieplną z wykorzystaniem paliw kopalnych lub odnawialnych, programy NFOŚiGW i WFOŚiGW – dotacje i preferencyjne pożyczki na inwestycje w poprawę efektywności energetycznej, w tym kogenerację, fundusze unijne (np. w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko) – dofinansowanie na realizację projektów w zakresie efektywności energetycznej, w tym instalacji kogeneracyjnych, wysokość wsparcia i warunki uzyskania dotacji zależą od konkretnego programu i typu realizowanej inwestycji.

Zużycie energii w kontekście kogeneracji ma znaczenie przy wyborze jednostki. O opłacalności kogeneracji decyduje przede wszystkim stosunek cen gazu do energii elektrycznej. Jeśli gaz, który zasila kogenerację jest tani, a energia elektryczna droga, to okres zwrotu szybko się skraca.

W przypadku braku odbioru zarówno energii elektrycznej jak i ciepła, kogeneracja może nie być opłacalna. Alternatywą mogą być inne technologie wytwarzające samą energię elektryczną - na przykład fotowoltaika czy ORC.

Kogeneracja działa poprzez jednoczesne wytwarzanie dwóch form energii – elektrycznej i ciepła – w jednym procesie. W instalacji kogeneracyjnej paliwo (np. gaz, węgiel, biomasa) jest spalane w silniku, turbinie lub kotle, co generuje energię elektryczną. Ciepło powstałe w wyniku tego procesu, które w tradycyjnych elektrowniach jest tracone, jest wykorzystywane do ogrzewania budynków lub procesów przemysłowych. Dzięki temu system kogeneracyjny osiąga wyższą efektywność energetyczną, ponieważ maksymalnie wykorzystuje całe paliwo.

Kogeneracja biomasowa różni się od tradycyjnej kogeneracji głównie źródłem paliwa. W kogeneracji biomasowej wykorzystuje się biomasę (np. drewno, pelety, odpady rolnicze) jako paliwo do wytwarzania energii elektrycznej i ciepła, podczas gdy tradycyjna kogeneracja może opierać się na paliwach kopalnych, takich jak węgiel czy gaz. Kogeneracja biomasowa jest bardziej przyjazna dla środowiska, ponieważ biomasę można uznać za źródło odnawialne, a jej spalanie generuje niższe emisje dwutlenku węgla w porównaniu do paliw kopalnych.

Trigeneracja to jednoczesne wytwarzanie trzech form energii: elektrycznej, ciepła i chłodu, w jednym procesie. W trigeneracji, energia elektryczna jest generowana przez turbinę lub silnik, a powstałe ciepło jest wykorzystywane do ogrzewania lub produkcji pary wodnej. Dodatkowo, część ciepła jest skierowana do systemu chłodzenia, zazwyczaj przy użyciu absorpcyjnych urządzeń chłodniczych.

Turbina gazowa działa na zasadzie przemiany energii chemicznej paliwa (zwykle gazu ziemnego) w energię mechaniczną. Proces zaczyna się od sprężenia powietrza w sprężarce, które następnie mieszane jest z paliwem i zapalane w komorze spalania. Powstałe gorące gazy spalinowe rozprężają się, przechodząc przez turbinę, która obraca wał i generuje energię mechaniczną. Ta energia jest następnie wykorzystywana do napędu generatora, który produkuje energię elektryczną.

To zależy. Podłączenie do sieci energetycznej nie jest obowiązkowe, gdy tworzysz własne źródło energii, ale zależy to od rodzaju instalacji i jej celu. Jeśli zamierzasz w pełni zaspokoić swoje potrzeby energetyczne z własnego źródła (np. z OZE), nie musisz być podłączony do sieci, o ile instalacja jest wystarczająco wydajna. Jednak w przypadku nadprodukcji energii lub potrzeby jej przechowywania (np. w przypadku fotowoltaiki), podłączenie do sieci pozwala na sprzedaż nadmiaru energii lub jej odbiór w okresach, gdy produkcja z własnego źródła jest niewystarczająca.

OZE (Odnawialne Źródła Energii) to źródła energii, które są odnawialne i naturalnie się regenerują. Należą do nich takie technologie jak energia słoneczna (fotowoltaika), wiatrowa (wiatraki), wodna (elektrownie wodne), geotermalna (energia cieplna ziemi) oraz biomasa (spalanie organicznych materiałów).

Panele fotowoltaiczne przekształcają energię promieniowania słonecznego w energię elektryczną poprzez efekt fotowoltaiczny. Ogniwa fotowoltaiczne, wykonane najczęściej z krzemu, absorbują światło słoneczne, co powoduje uwolnienie elektronów i wytworzenie prądu stałego. Następnie falownik przekształca ten prąd na prąd przemienny, który może być wykorzystywany w instalacjach elektrycznych.

Instalacje OZE (odnawialne źródła energii) to systemy, które wykorzystują naturalne zasoby do produkcji energii. Do najpopularniejszych instalacji OZE należą: fotowoltaiczne – panele słoneczne, które zamieniają energię słoneczną na energię elektryczną, wiatrowe – turbiny wiatrowe, które przetwarzają energię wiatru na energię elektryczną, biomasa – instalacje spalające biomasę (np. drewno, odpady rolnicze) w celu produkcji ciepła lub energii elektrycznej, geotermalne – wykorzystujące ciepło ziemi do produkcji energii cieplnej lub elektrycznej, wodne – elektrownie wodne, które wykorzystują energię przepływającej wody do produkcji energii elektrycznej.

Umowa PPA (Power Purchase Agreement) to długoterminowa umowa, w której jedna strona (zwykle producent energii) sprzedaje energię elektryczną do drugiej strony (zwykle odbiorcy przemysłowego lub dewelopera). Umowa ta określa warunki sprzedaży, takie jak cena, ilość energii, okres obowiązywania oraz inne szczegóły dotyczące dostaw energii. PPA są często wykorzystywane w projektach OZE, umożliwiając stabilne finansowanie i długoterminowe zabezpieczenie dostaw energii.

Umowa cPPA (corporate Power Purchase Agreement) to umowa zakupu energii, zawierana pomiędzy przedsiębiorstwem (korporacją) a producentem energii, w której korporacja zobowiązuje się do zakupu energii elektrycznej na określonych warunkach przez długi okres czasu. Umowa ta najczęściej dotyczy energii z odnawialnych źródeł energii (OZE) i daje firmom możliwość zapewnienia stabilnych kosztów energii, jednocześnie wspierając rozwój projektów OZE. cPPA jest często wykorzystywana przez duże firmy, które dążą do osiągnięcia celów związanych z dekarbonizacją i zrównoważonym rozwojem.

Mikroinstalacja to system oparty na fotowoltaice, zwykle o mocy do 50 kW. Mikroinstalacje są przeznaczone do zaspokojenia własnych potrzeb energetycznych właściciela, a nadmiar energii może być oddawany do sieci lub magazynowany. Tego typu instalacje są popularne wśród gospodarstw domowych i małych firm, które chcą obniżyć koszty energii i zwiększyć swoją niezależność energetyczną.

Carport fotowoltaiczny to konstrukcja, która łączy funkcję wiaty parkingowej z instalacją fotowoltaiczną. Jest to zadaszenie nad miejscami parkingowymi, na którym zamontowane są panele słoneczne, które produkują energię elektryczną. Energia ta może być wykorzystywana do zasilania pojazdów elektrycznych lub do zaspokojenia potrzeb energetycznych budynków.

Fotowoltaika bywa proponowana jako dość uniwersalny element strategii dekarbonizacyjnej w przedsiębiorstwach przemysłowych, bo można ją zastosować niemalże wszędzie i zawsze przynosi oszczędności jako własne źródło energii. Jeśli cała energia jest wykorzystywana ,,na miejscu” to tak, fotowoltaika się opłaca.

PV to skrót angielskiej nazwy instalacji fotowoltaicznych (Photovoltaics). To technologia wykorzystywana do przetwarzania energii słonecznej na energię elektryczną za pomocą ogniw fotowoltaicznych.

Wszędzie tam, gdzie jest wysoka temperatura i przepływ, można odzyskać ciepło - rodzaj odzysku zależy od tego, gdzie pojawia się ciepło do odzyskania. Wybór metody odzysku, na przykład to, czy zostanie zastosowany wymiennik ciepła, ORC, czy pompa ciepła, będzie zależał od temperatury, rodzaju medium i miejsca zastosowania. Im wyższa temperatura, tym lepszy efekt odzysku ciepła.

ORC (Organic Rankine Cycle) to technologiczne rozwiązanie do konwersji ciepła na energię elektryczną, wykorzystujące organiczny czynnik roboczy zamiast wody. Działa na zasadzie klasycznego cyklu Rankine’a, ale dzięki niższej temperaturze wrzenia czynnika pozwala na efektywne wykorzystanie ciepła odpadowego, geotermalnego lub z biomasy.

Sprawność przy zastosowaniu ORC to około 15-23% w zależności od wielkości jednostki.

Temperatura konieczna do zastosowania ORC, tak aby było to opłacalne, to w zależności od medium i parametrów około 120°C i więcej.

Kocioł odzysknicowy to urządzenie, które służy do odzyskiwania ciepła z gazów spalinowych lub innych źródeł ciepła, które w przeciwnym razie zostałyby zmarnowane. Wykorzystuje je do podgrzewania wody lub generowania pary, która może być następnie użyta w procesach przemysłowych. Kotły odzysknicowe są stosowane głównie w przemyśle, w szczególności w instalacjach energetycznych, aby zwiększyć efektywność energetyczną.

Odzysk ciepła to proces, w którym ciepło generowane w jednym procesie lub urządzeniu jest przekierowywane i wykorzystywane do ogrzewania innych mediów, zamiast zostać utracone. Zwykle odbywa się to poprzez wymienniki ciepła, które przekazują energię cieplną z gorących gazów spalinowych, cieczy lub pary do wody, powietrza czy innych mediów.

Wymiennik ciepła to urządzenie służące do wymiany ciepła pomiędzy dwoma lub więcej cieczami, gazami lub parą, które mają różne temperatury. Celem wymiennika jest przeniesienie ciepła z jednego medium do drugiego, bez ich bezpośredniego kontaktu. Stosuje się go w wielu branżach, w tym w energetyce, klimatyzacji, chłodnictwie i przemyśle chemicznym, w celu poprawy efektywności energetycznej i odzyskiwania ciepła.

Recyrkulacja to proces, w którym substancje, płyny lub gazy są ponownie wykorzystywane w tym samym systemie lub cyklu, zamiast być wyrzucane lub tracone. W kontekście energetycznym może to oznaczać na przykład ponowne wykorzystanie ciepła, wody czy powietrza w systemach grzewczych, wentylacyjnych lub chłodniczych, co przyczynia się do oszczędności energii i zwiększenia efektywności systemów.

Regeneracja to proces, w którym ciepło z gazów spalinowych lub innych źródeł ciepła jest przechwytywane i magazynowane w specjalnym medium, takim jak materiał o wysokiej pojemności cieplnej. To medium następnie przekazuje zgromadzone ciepło do innego obiegu, na przykład do podgrzewania wody lub powietrza.

Rekuperacja to proces odzyskiwania ciepła z powietrza wywiewanego z pomieszczeń i przekazywania go do powietrza nawiewanego. Wykorzystywana jest w systemach wentylacyjnych z odzyskiem ciepła, gdzie wymienniki ciepła przekazują energię z powietrza opuszczającego budynek do świeżego powietrza, które jest wprowadzane do wnętrza. Dzięki temu zmniejsza się zapotrzebowanie na energię potrzebną do ogrzewania powietrza, co prowadzi do oszczędności energii i poprawy efektywności energetycznej budynków.

Ekonomizer to wymiennik ciepła stosowany w kotłach i instalacjach energetycznych, który odzyskuje ciepło ze spalin lub innych gorących gazów wylotowych. Pozyskana energia jest wykorzystywana do podgrzewania wody zasilającej kocioł lub innego medium, co zwiększa sprawność systemu i redukuje zużycie paliwa.

Straty ciepła w przemyśle występują głównie z powodu nieefektywności procesów technologicznych, które generują nadmiar ciepła, które nie jest wykorzystywane w sposób optymalny. Do głównych przyczyn strat ciepła w przemyśle należą niska efektywność procesów, niewłaściwa izolacja czy brak wykorzystania potencjału cieplnego np. ze spalin czy ścieków.

Chiller to urządzenie służące do chłodzenia wody lub innego medium, które następnie jest wykorzystywane w systemach klimatyzacji, chłodzenia przemysłowego lub procesów technologicznych. Chiller działa na zasadzie obiegu chłodniczego, w którym czynnik chłodniczy odbiera ciepło z medium chłodzonego i przekazuje je do otoczenia.

Drycooler to urządzenie służące do chłodzenia wody lub innego medium, które nie wykorzystuje tradycyjnego obiegu chłodniczego z czynnikiem chłodniczym, ale zamiast tego chłodzi wodę poprzez wymianę ciepła z powietrzem. Woda przepływa przez wymienniki ciepła, które są schładzane przez strumień powietrza. Drycoolery są wykorzystywane głównie w systemach, gdzie nie ma dostępu do wody chłodzącej (np. w otwartych zbiornikach wodnych).

Freecooling to metoda chłodzenia, która wykorzystuje naturalne źródła chłodzenia, takie jak niska temperatura zewnętrzna powietrza, do schłodzenia wody lub powietrza w systemie klimatyzacyjnym lub chłodniczym, bez użycia energii elektrycznej potrzebnej do pracy kompresora chłodniczego.

Chłodzenie adiabatyczne to proces obniżania temperatury powietrza poprzez odparowanie wody bez użycia sprężarek ani czynników chłodniczych. Ciepło z powietrza jest wykorzystywane do odparowania wody, co powoduje jego ochłodzenie. Stosuje się je w systemach wentylacyjnych i klimatyzacyjnych, zwłaszcza w dużych obiektach przemysłowych.

Absorpcyjna technologia chłodzenia wykorzystuje ciepło zamiast energii elektrycznej do napędzania procesu chłodzenia. Działa na zasadzie odparowania i absorpcji czynnika chłodniczego, zwykle wody lub amoniaku, w specjalnym roztworze (np. bromku litu). W cyklu chłodzenia ciepło (np. z kogeneracji, odpadów ciepła przemysłowego lub kolektorów słonecznych) powoduje odparowanie czynnika, który następnie jest absorbowany i ponownie skraplany, co pozwala na odbiór ciepła z chłodzonego medium.

Magazyny chłodu to systemy, które przechowują energię chłodniczą, aby wykorzystać ją później, gdy zapotrzebowanie na chłodzenie wzrośnie. Działają na zasadzie "ładowania" chłodniczego medium w okresach niskiego zapotrzebowania (np. w nocy), kiedy energia jest tańsza lub dostępna z odnawialnych źródeł, a następnie "odprężania" jej w czasie wyższego zapotrzebowania (np. w dzień), aby dostarczyć chłód do systemów klimatyzacyjnych lub przemysłowych. Magazyny chłodu mogą działać na różne sposoby, najczęściej poprzez magazynowanie energii w formie: Wody lodowej - woda schładzana jest do niskich temperatur, a następnie przechowywana w zbiornikach. Woda lodowa jest później wykorzystywana do chłodzenia w systemie klimatyzacyjnym. Zamrożonych substancji (np. soli) - wykorzystywane są materiały zmieniające stan skupienia, które przechowują energię w procesie topnienia lub krzepnięcia.

Wyciek powietrza w instalacji sprężonego powietrza to niezamierzone ujście sprężonego powietrza z systemu, które może występować w wyniku uszkodzeń lub nieszczelności w rurach, zaworach, złączkach, wężach lub innych elementach instalacji. Takie wycieki prowadzą do strat energetycznych, ponieważ sprężone powietrze jest kosztowne w produkcji i jego utrata zwiększa koszty operacyjne. Wyciek powietrza może również obniżyć efektywność całego systemu, powodując konieczność pracy sprężarki na wyższych obrotach, by utrzymać odpowiednie ciśnienie.

Aby zapobiegać wyciekom powietrza w instalacji sprężonego powietrza, należy regularnie kontrolować wszystkie elementy systemu, takie jak rury, złączki i zawory. Warto stosować detektory nieszczelności, utrzymywać ciśnienie na odpowiednim poziomie i wymieniać uszkodzone części. Najważniejszym elementem jest tutaj cykliczna konserwacja instalacji.

W miarę użytkowania instalacja może ulegać zużyciu, a uszczelki i materiały mogą się niszczyć i starzeć, co prowadzi do wycieków. Dodatkowo, nadmierne ciśnienie w systemie oraz niewłaściwa konserwacja mogą zwiększać ryzyko takich strat.

Pompa ciepła to urządzenie, które wykorzystuje energię z otoczenia (np. powietrza lub wody) do ogrzewania budynków lub podgrzewania wody użytkowej. Działa na zasadzie przemiany energii, przekazując ciepło z niższej temperatury do wyższej za pomocą czynnika chłodniczego.

Pompy ciepła działają na zasadzie przekazywania ciepła z jednego miejsca do drugiego. Wykorzystują energię elektryczną do sprężania czynnika chłodniczego, który krąży w układzie. Czynnik ten odbiera ciepło z otoczenia (np. z powietrza, wody lub gruntu) i przekazuje je do systemu grzewczego budynku. Dzięki temu pompy ciepła mogą efektywnie ogrzewać pomieszczenia, zużywając przy tym mniej energii niż tradycyjne systemy grzewcze.

Wysokotemperaturowa pompa ciepła to rodzaj pompy ciepła, która jest w stanie dostarczać ciepło o wyższej temperaturze, zwykle powyżej 60°C, co pozwala na jej zastosowanie w tradycyjnych systemach grzewczych, takich jak ogrzewanie podłogowe czy grzejniki. Dzięki zaawansowanej technologii, wysokotemperaturowe pompy ciepła mogą efektywnie działać w trudniejszych warunkach, w których standardowe pompy ciepła mogłyby mieć problem z osiągnięciem odpowiedniej temperatury.

Sterowanie napędami polega na zarządzaniu i kontrolowaniu pracy urządzeń napędowych, takich jak silniki elektryczne, w celu optymalizacji ich działania. Dzięki zastosowaniu odpowiednich układów sterujących, takich jak falowniki czy regulatory, możliwe jest precyzyjne dostosowanie prędkości, momentu obrotowego i kierunku obrotów napędu. Sterowanie napędami jest szczególnie istotne w automatyce, gdzie umożliwia realizację złożonych procesów produkcyjnych.

Sterowanie napędami zapewnia lepszą kontrolę nad pracą urządzeń napędowych, co prowadzi do zwiększenia efektywności energetycznej i optymalizacji kosztów. Dzięki precyzyjnemu dostosowaniu prędkości, momentu obrotowego i kierunku obrotów, można uzyskać większą dokładność procesów. Sterowanie napędami pozwala na wydłużenie żywotności urządzeń poprzez unikanie nadmiernych obciążeń i wibracji.

Sterowanie napędami w systemach HVAC (ogrzewanie, wentylacja i klimatyzacja) pozwala na optymalizację pracy urządzeń, takich jak wentylatory, pompy i sprężarki, co prowadzi do poprawy efektywności energetycznej całego systemu. Dzięki precyzyjnemu dostosowaniu prędkości obrotowej napędów, system może reagować na zmienne warunki, takie jak temperatura czy wilgotność, zmniejszając zużycie energii i minimalizując straty.

Optymalizacja układów napędowych przynosi największe korzyści w przypadku starszych urządzeń lub napędów o niskiej klasie sprawności. W takich sytuacjach analizie poddaje się cały napęd i urządzenie wykonawcze, aby ocenić, czy napęd jest odpowiednio dobrany, pracuje w warunkach nominalnych i czy zastosowanie falownika mogłoby poprawić efektywność energetyczną.

Falownik, czyli przemiennik częstotliwości, to urządzenie elektryczne, które zmienia prąd stały (DC) na prąd przemienny (AC) o regulowanej częstotliwości i napięciu. Służy przede wszystkim do sterowania prędkością obrotową silników elektrycznych, zwłaszcza w systemach HVAC, pompach, wentylatorach czy taśmach produkcyjnych. Dzięki falownikom można dostosować pracę silnika do rzeczywistego zapotrzebowania, co przekłada się na oszczędność energii, mniejsze zużycie mechaniczne i cichszą pracę urządzeń.

System oświetlenia DALI (Digital Addressable Lighting Interface) to cyfrowy standard sterowania oświetleniem, który umożliwia precyzyjne zarządzanie indywidualnymi oprawami świetlnymi lub ich grupami w budynku. Dzięki dwukierunkowej komunikacji, każde urządzenie w systemie DALI posiada unikalny adres, co pozwala na centralne sterowanie intensywnością światła, programowanie scen świetlnych oraz integrację z innymi systemami automatyki budowlanej.

Wymiana oświetlenia na LED przynosi wiele korzyści, w tym znaczne oszczędności energii, ponieważ diody LED zużywają mniej prądu w porównaniu do tradycyjnych źródeł światła, takich jak żarówki czy świetlówki. Ponadto, LEDy mają dłuższą żywotność, co zmniejsza koszty związane z wymianą źródeł światła i ich utylizacją. Oświetlenie LED jest bardziej przyjazne środowisku, gdyż nie zawiera szkodliwych substancji, takich jak rtęć, a także może poprawić jakość oświetlenia, oferując lepszą jasność i równomierne rozprowadzenie światła.

Na początku przeprowadza się audyt oświetleniowy, który pozwala ocenić aktualny stan oświetlenia i zapotrzebowanie na energię. Następnie wybiera się odpowiednie źródła światła, takie jak lampy LED, które będą pasować do wymagań użytkownika, zapewniając odpowiednią jakość i efektywność energetyczną. Kolejnym krokiem jest wymiana starych opraw na nowe, w tym instalacja odpowiednich sterowników i systemów zarządzania oświetleniem, jeśli jest to wymagane. Na koniec przeprowadza się testy i regulacje, aby upewnić się, że nowe oświetlenie działa zgodnie z oczekiwaniami, a system działa efektywnie.

Nie zawsze konieczne jest zatrzymanie produkcji w zakładzie podczas wymiany oświetlenia, ale zależy to od specyfiki danej instalacji. W przypadku niektórych firm, gdzie oświetlenie jest zintegrowane z systemami bezpieczeństwa lub procesami produkcyjnymi, może być wymagane przeprowadzenie wymiany w godzinach nocnych lub w ramach przerw serwisowych. W innych przypadkach możliwa jest wymiana etapami, przy zachowaniu ciągłości produkcji.

Przy wymianie oświetlenia w zakładzie przemysłowym, należy dokładnie przeanalizować wymagania dotyczące jakości światła (np. natężenie oświetlenia) oraz zapewnienie odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa, szczególnie w strefach roboczych. Ważne jest również dobranie odpowiednich źródeł światła, które będą odporne na warunki panujące w zakładzie, takie jak wilgoć, kurz czy wibracje. Kolejnym aspektem jest zapewnienie energooszczędności, co pozwala na zmniejszenie kosztów eksploatacji. Należy także uwzględnić możliwość łatwej konserwacji oraz zgodność z normami i przepisami BHP. Warto rozważyć zastosowanie systemów sterowania, które umożliwiają dostosowanie oświetlenia do rzeczywistego zapotrzebowania.

BMS (Building Management System) w kontekście monitoringu energetycznego to system zarządzania budynkiem, który umożliwia zbieranie i analizowanie danych dotyczących zużycia energii w czasie rzeczywistym. Dzięki integracji z licznikami i czujnikami, BMS pozwala na monitorowanie pracy instalacji, identyfikację obszarów o wysokim zużyciu energii oraz wykrywanie anomalii.

EMS (energy management system) to system zarządzania energią, który zbiera, analizuje i kontroluje zużycie energii w czasie rzeczywistym za pomocą czujników, mierników i inteligentnego oprogramowania. Umożliwia optymalizację produkcji i zużycia energii, integrację OZE i magazynów oraz reagowanie na taryfy i zachowania energetyczne użytkowników.

Zarządzanie energią polega na monitorowaniu, kontrolowaniu i optymalizowaniu jej zużycia w celu zwiększenia efektywności energetycznej i obniżenia kosztów. Można to osiągnąć poprzez wdrożenie systemów zarządzania energią, takich jak ISO 50001, które pozwalają na analizowanie danych dotyczących zużycia energii, identyfikowanie obszarów wymagających poprawy oraz wdrażanie działań oszczędzających energię.

Zarządzanie energią w systemach HVAC polega na optymalizacji ich pracy w celu zmniejszenia zużycia energii i poprawy efektywności. Można to osiągnąć poprzez wdrożenie inteligentnych systemów sterowania, takich jak automatyka budowlana lub BMS, które monitorują i regulują temperaturę, wilgotność i przepływ powietrza w czasie rzeczywistym, dostosowując pracę systemów do bieżących potrzeb.